در اواسط سال تحصیلی و برای اجرای پروژه‌ی اکتشافی رشد، از مادران خواستیم تا در یک کیسه وسایل نوزادی دخترانمان را قرار دهند.
روزی که به اردو رفته بودیم، تمام این وسایل در کلاس‌های مختلف چیده شده بود و با همدیگر وارد کلاس شدیم.
در کمد دخترانمان یک دست لباس نوزادی و یک دست لباس الانشان بود.
دخترانمان با دیدن لباس‌های نوزادیشان خیلی ذوق کردند، از طرفی هم خیلی متعجب بودند.
به دخترانمان گفتیم که می‌خواهیم برویم و بازی کنیم. برای بازی کردن به چه لباسی نیاز داریم؟ کدام لباس را انتخاب می‌کنید؟
یکی یکی لباس‌هایشان را برمی‌داشتند و جلوی خود می‌گرفتند. بعضی‌ها سعی می‌کردند آن‌ها را بپوشند، ولی نمی‌شد.
دخترانمان لباس‌های الانشان را پوشیدند و برای بازی کردن آماده شدند.
سپس با همراهی هم به اتاق بازی رفتیم، در آنجا هم بازی‌های نوزادی و بازی‌های فکری و …. بود.
اینبار هم دخترانمان با دیدن اسباب بازی‌های نوزادی خیلی خوش‌حال شدند. اسباب بازی‌هایشان را برداشتند و کمی با آن بازی کردند، سپس پرسیدیم کدام یک از بازی‌ها مناسب الان شما است؟
با کدام بازی‌ها قبلاا نمی‌توانستید بازی کنید؟
دخترانمان به اینکه قبلا نمی‌توانستند کتاب بخوانند، بازی فکری کنند و فقط با جق جقه بازی می‌کردند.
بعد از کمی بازی دخترانمان می‌گفتند که تشنه شدند، قرار شد با هم برویم و شربت بخوریم.
وارد اتاق دیگری شدیم که در آنجا لیوان و قمقمه‌های آن‌ها و شیشه شیر و پستونک بود.
همچنین روی میزهای کلاس عکس نوزادی آن‌ها بود.
بچه‌ها با دیدن عکس‌ها و شیشه شیرهایشان کلی ذوق کردند.
از دخترانمان پرسیدیم کدام یک را برای نوشیدن شربت استفاده می‌کنند؟ فقط یکبار می‌توانیم ظرف خود را پر کنیم.
در ابتدا چند نفر از دخترانمان شیشه شیر برداته بودند، اما دیدند که با آن سیر نمی‌شوند و تشنگیشان برطرف نمی‌شود. پس لیوان برداشتند
آن روز با بررسی و دیدن نشانه‌های مختلف و برخوردن با مسئله‌های مختلف به رشد و بزرگ شدنمان و به توانایی‌های الانمان بیشتر پی بردیم.
سرکار خانم کریمی
معلم محترم پایه سوم
