تالیف کتاب مطالعات اجتماعی پایه سوم بر پایه شناخت جوامع کوچک اطراف دانش آموزان‌اعم از مدرسه و شهرشان هست.
در همین راستا یکی از دروس این کتاب درمورد نشانی و چگونگی پیداکردن و گفتن آدرس و همچنین کاربردهای آن‌است!
اینکه چه طور باید نشانی بنویسیم و از کجا شروع کنیم و به کجا ختم کنیم تا مخاطب بتواند به راحتی متوجه مسیر مد نظر ما شود.
و نیز چه طور نشانی رابخوانیم و کوچه و خیابان ها را پیدا کنیم.
در راستای آموزش عملی این مفاهیم و درک تجربی از نکات مدنظر ، دانش آموزان را با یک‌شهر مواجه کردیم!
یک شهر داشتیم با کلی کوچه و خیابان و پلاک!شهری شامل شهرک مسکونی، بیمارستان، فرودگاه، مدرسه، سینما و کلی فضاهای متنوع دیگر.
هرکس باید در ذهنش یه نقطه در شهر می ایستاد و بعد آدرس آن را از میدان مرکزی شهر تا جایی که ایستاده روی یک برگه می نوشت! ( توجه به شروع آدرس از نقطه ای معروف و آشنا برای همه اهالی شهر)
بعد نشانی ها را با هم‌جابجا می کردیم و هرکس باید جای دوستش را پیدا می کرد و آدمکش را درآن نقطه از شهر می گذاشت! بدین تربیت هم‌نوشتن‌نشانی و خواندن و پیدا کردن آن را به طور عملی تجربه کردیم و نکات ظریفی را یادگرفتیم.
در این بین درمورد صاحب نام های خیابان ها گفتگو می کردیم!
دخترانمان هرآنچه در مورد شهدای نام برده می دانستند با دوستانشان به اشتراک‌می گذاشتند!
شهید شهریاری، شهید دانشمند هسته ای…شهید چمران همان شهیدی که در تصاویرشان عینک دارند و آنقدر باهوش بودند که از استادشان نمره ۲۱ گرفتند!شهید بابایی، شهیدی که خلبان جنگنده بودند…شهید صدرزاده شهید مدافع حرم…
و…
