بسم الله الرحمن الرحیم

روز به یاد ماندنی

تنها روزنه ی نزدیکی به خالق آسمان ها و زمین ، نماز است.
نمازنور چشم مومن، و مامنی است بین انسان و بنده ی عارف او.
نماز خشنودی پروردگار است ، و سعادتمندی انسان در هر دو دنیا را شامل می شود.
در راستای آشنایی با این فریضه ی الهی ، فرشتگان پایه دوم دبستان میزان ، در ماه خدا ، میهمان خانه ی خدا بودند. برای یک گفت و گوی پاک و خالصانه با معبود بی همتا.
امروز عزیزانمان زیباتر از همیشه ، چادرهای رنگی و با سجاده هایی زیبا در دست ، به مدرسه آمدند از صبح شوقی در نگاه تک تک شان بود و در همهمه کودکانشان معلوم بود به خوبی می دانند که چه قرار ملاقات مهمی دارند ، برای این دیدار لحظه شماری می کردند.
پس از مرور ارکان نماز در کنار هم و همراه مربیانشان ،
یکی یکی  وضو می گیرند ….
صدای خنده های از سر ذوقشان شنیدنی است . حس و حال عجیبی داشتند، اشتیاق قلبشان برای لحظه ی زیبای گفتگو با معبود،
آماده ی رفتن می شوند، در پناه قرآن، به سمت مسجد حرکت می کنند.
گویی در تمام مسیر بر روی ابرها قدم می گذارند.
پس از بازدید از مسجد در صف های  نماز  می نشینند.
چقدر لذت بخش است وقتی دخترانمان را در قامتی با چادر سفید و ایستاده به سمت مبدا هستی در حال عبادت نظاره می کنی.
چهره هایی تماشایی،
انتظارشان لبریز شده ، می خواهند اولین نماز شکر را همراه هم در مسجد در کنار دوستانشان اقامه کنند.
می ایستند و تکبیره الحرام می گویند.
با خواندن حمد و توحید ، خالقشان را ستایش می کنند.
به نشانه ی سرسپاری در مقابل محبوب بی همتا ، به رکوع می روند.
سجده می کنند به جبران تمام محبت های بی پایان خدایشان.
در قنوت ، دست های کوچک و معصومشان را بالا می برند و دعا می کنند، می دانند که خدایشان از آرزو هایشان بزرگ تر است.
در سلام نمازشان روبه روی آن واحد قهار می نشینند و به جای خداحافظی در اتمام نماز ،باز هم به او سلام می کنند ، زیرا می دانند پایان این حس زیبا نیست …
در انتها نیز جانمازهایی کوچک، به یادگار تقدیم دخترانمان شد.