رسیدیم به درس آخر، از گذشته تا آینده، پرسیدیم اگر بخواهید بدون برق و آب لوله کشی زندگی کنید، چه می کنید؟ اگر یخچال برقی نداشته باشید، چگونه مواد مورد نیاز خود را نگهداری می کنید؟ به فکر فرو رفتند. نیاز ، اولین قدم از کشف است. وقتی بیشتر فکر کردند، علت و فایده ی خشک کردن سبزیجات و میوه جات را درک کردند، راه دیگر، کنسرو کردن مواد غذایی است،چگونه؟ باید تجربه کنیم تا فراموش نکنیم.، در کلاس علوم ، از ابتدای سال، تجربه های فراوانی کسب کردیم ، بدنیست در سال جدید و پایان کتاب، تولید ، آخرین تجربه ی کلاس علوم ما باشد، تولید و تهیه ی کنسرو و کمپوت مواد غذایی را تجربه کرده و آموختیم.
ابتدا دستهایمان را خوب شستیم، سپس شستن و خشک کردن مواد غذایی، پس از آن خرد کردن آنها و ریختن در شیشه های تمیز و خشک ، مخلوط آب و نمک و سرکه ای را که از قبل جوشانده ایم روی آن ها میریزیم ، اصلی ترین مرحله اینجاست: ظرف شیشه ای در بسته را درون قابلمه پر از آب قرار داده و یکی دو ساعت حرارت می دهیم تا هوای اضافی آن خارج شده و تبدیل به کنسرو شود تا بتوان آن را بدون یخچال درفضای باز نگهداری کرد تا روز نیاز . دختران پس از تمام مراحل، کنسروهای خیارشور و ذرت را آماده کرده و پس از چهار روز، همراه نهار خود بر سفره ی میزانی، میل کردند. از تولید به مصرف یعنی کلاس های میزانی ما.
از این پس به عنوان دختران کوچک اما آینده سازان بزرگ کشورمان، قدمی در تولید برمی‌داریم، تهیه ی کنسرو و کمپوت برای نگهداری موادغذایی مورد نیاز در فصل های دیگر و یا درسفر.
ما تولید را آغاز کردیم ، به امید آینده ای روشن برای میهنمان، ایران.
