امروز تجربه کلاس تجمیعی در کلاس جدیدی را داشتیم!
امروز قرار بود اتفاقات شگفت انگیزی رقم بخورد!
بچه ها سراغ کتاب هدیه و قرآن شان را می گرفتند و دراین مورد گفتگو کردیم تا رسیدیم به این که داشتن کتاب ها نیازمند این است که توانایی هایمان را به مربی ها ثابت کنیم!
پس قبول کردیم که وارد چالش دانایی شویم و در هر ایستگاه بخشی از توانمندی های قرآنی و دانسته های دینی مان را محک بزنیم!
وقتی همه فعالیت ها را با تلاش، همکاری، صبوری، تفکر، دقت و… انجام دادیم! در پایان، هرگروه یککارت حرف گرفت!
حالا وقت کشف جای مخفی بود!
کلمات مختلفی ساختیم و هرجا به کلمه مان می خورد را گشتیم!
و بالاخره کتابهایمان را یافتیم!!!!🤩🥳
چقدر دلتنگشان بودیم!
و حالا به کلاس برگشتیم و بدون اینکه انتظار داشته باشیم با کلی خوراکی و جاییزه های هیجان انگیز مواجه شدیم!
و توانستیم درککنیم که کار خوب را برای خوب بودنش و درستی اش باید انجام دهیم نه پاداش اخرش! چون ما اصلا نمی دانستیم اخر این موفقیت و کشف جای کتاب ها، خوراکی داریم اما از انجامش لذت بردیم و خوراکی هم یکی از جاییزه هایمان شد!
خدا هم به ما بهشت را خواهد داد اما ما هدفمان بهشت نیست! ما کارخوب و مسیر درست را انتخاب می کنیم چون خوب بودن لذت بخش است! چون خدا خوشحال می شود!
در نهایت به این نتیجه رسیدیم که هرکس یک ظرف داشته باشد و اندازه آن از هر خوراکی به انتخاب و سلیقه اش بر دارد!
نعمت چشم
نعمت چشیدن
و…
همه باید درست و به اندازه استفاده شوند!
باید دقت کنیم در آن ها چه می ریزیم!
چقدر می ریزم!
مبادا با خوراکی های نامناسب پر شوند!
آن وقت دیگر جا برای خوراکی های خوب نمی ماند!
